Sarajewskie Marlboro

Name: Sarajewskie Marlboro
Rating: 4.2 (43 reviews)
Author: Miljenko Jergović
ISBN: 9788379630882

Miljenko Jergović

Моя оценка

- Издания и произведения
- Пожаловаться

Zbiór „Sarajevski Marlboro” ukazał się w 1994 roku, w trzecim roku oblężenia Sarajewa. Książka od razu otrzymała najważniejszą nagrodę literacką dla prozy (im. Ksavera Šandora Gjalskiego) i wkrótce została przełożona na kilka języków, a Jergović stawał się coraz bardziej znany w Europie. Mieszkał już wówczas w Zagrzebiu, debiutował jednak w Bośni kilka lat wcześniej (1988) tomikiem poezji „Opservatorija Varšava” i przed „Marlboro” wydał jeszcze parę zbiorów poezji. Tytułowy wiersz tego tomu, „Obserwatorium Warszawa”, opowiada o pogodnym zmierzchu ostatniego dnia sierpnia 1939 roku i profesorze astronomii, który cieszy się z warunków odpowiednich do badań. Wiersz ma podtytuł „Nie czekając na barbarzyńców”. Myślę, że tak jak profesor astronomii Jergović nie czekał na barbarzyńców, ale się ich spodziewał. Tym czekaniem-nieczekaniem i jakąś zapowiedzią kończy się pierwsze opowiadanie (jedyne w części pierwszej) „Sarajewskiego Marlboro”. Mówi ono o wycieczce (i taki ma tytuł) z matką i kończy się tym, co zobaczył, kiedy nocą wracali do miasta: „niebo czerwone jak płonący dach nad światłami Sarajewa”.

Druga część, „Rekonstrukcja wydarzeń”, to 27 krótkich opowiadań z oblężonego, ostrzeliwanego i rażonego ogniem miasta. Ale pisarza interesuje tu nie sama wojna, tylko życie ludzi i ich losy w tej wojnie. Każde opowiadanie pokazuje jeden konkret, jeden szczegół, w którym zawiera się los człowieka. Tym, co u Jergovicia i w tych opowiadaniach, i w następnych książkach jest najistotniejsze, to relacja z codzienności, wyczucie osobności Sarajewa, wrażliwość, a przede wszystkim zrozumienie wielonarodowego miasta, o czym autor mówi przekonująco, ale bez deklaracji i ideologii. W opowiadaniu List, który do przyjaciela Bośniaka pisze czarnoskóry absolwent sarajewskiej uczelni, to on mówi o praktycznej, codziennej stronie tej wielokulturowości, której nie znalazł nigdzie indziej. Jest w tej książce także humor, niekiedy ironia, ale przede wszystkim głęboki smutek człowieka świadomego nieodwracalności wojennego spustoszenia, które jednych wygnało z kraju, innych zmieniło, zmusiło do samotności, w różny sposób okaleczyło albo pozbawiło życia.

Ostatnia część, „Who will be the fitness”, zawierająca – tak jak część pierwsza – tylko jedno opowiadanie zatytułowane „Biblioteka”, mówi o domowych bibliotekach, o książkach, z którymi się dojrzewało, które się pamięta, do których się wraca, i tych, po które nie sięgnie się nigdy, o nieoddanych właścicielom, niepodarowanych, o wszystkich domowych bibliotekach, które strawił ogień – albo ten, na którym ludzie gotowali jedzenie i który dawał im ciepło, albo największy, symboliczny, który strawił sarajewską bibliotekę. Ostatnie zdanie pierwszej prozatorskiej książki Jergovicia brzmi tak: „Jako płomień wszystkich płomieni i ogień wszystkich ogni, jako ostateczny mityczny proch i popiół zapamiętany będzie los sarajewskiej biblioteki uniwersyteckiej, sławnej Vjećnicy, której książki płonęły cały dzień i noc. Poprzedziły to huk i eksplozja, dokładnie rok temu. Może tego samego dnia i miesiąca, kiedy to czytasz. Pogłaskaj delikatnie swoje książki, cudzoziemcze, i pomyśl, że są prochem”.

Ogień zaczął i ogień kończy tę książkę.

Получить эту книгу или продать свою

Перейти

Издательство:
- Wydawnictwo Akademickie SEDNO

Содержание
Дополнительная информация об издании
ISBN: 9788379630882
Год издания: 2020
Язык: Польский
Liczba stron: 128
Tłumacz: Miłosz Waligórski, Magdalena Petryńska, Maciej Czerwiński
Жанры
Современная зарубежная литература Современная проза

Лучшая рецензия

Смотреть 2

Сараеўскае Мальбара

Міленка Ергавіч

4,2

Ваюем за кожную сенажаць, хоць раней і ня ведалі, як яна завецца, сьціснулася Босьнія, як хустка, калі выварыш яе ў чане зь бялізнай.

Калі вы не асабліва разбіраецеся ў гісторыі і сучаснасці былой Югаславіі, раю перад тым, як чытаць кнігу, хаця б пагартаць у Вікіпедыі артыкулы «Баснійская вайна» і «Аблога Сараева» (ну і калі вашы нервы ў парадку, то яшчэ «Разня ў Срэбраніцы»). Гэта важна для разумення кнігі, бо аўтар вам не раскажа пра баявыя дзеянні, перадумовы і наступствы канфліктаў. Вайна ідзе і жыццё насельнікаў абложнага Сараева ідзе. Вось пра што піша Міленка Ергавіч у зборніку апавяданняў «Сараеўскае Мальбара».

Якой бы безвыходнай ні падавалася сітуацыя, варта не губляць пачуццё жыцця. Таму героі Ергавіча апісваюць выбухі і абстрэлы так, нібыта яны ўжо сталі натуральнай часткай іх…

Читать полностью

Лучшая подборка

Смотреть 3

38K

1K книг

Пераклады

Замежная і іншамоўная літаратура ў перакладах на беларускую.

Лучшая цитата

Смотреть 34

Завялася ў калектыве мода, каб усе запісваліся югаславамі. Спыталіся ў Івы Т., хто ён, а ён на тое: «Ну, вядома ж, харват». Калегі дзівіліся, а ён ім: «Такі я нарадзіўся і не магу гэтага змяніць. А калі я вам нічога не значу як харват, дык што ўжо буду значыць як югаслаў».

4,2Сараеўскае Мальбара

Міленка Ергавіч