Лучшая рецензия
Смотреть 1
Агульнае ўражанне ад кнігі: нелаканічны Алесь Разанаў уражвае менш, чым Разанаў-мініяцюрыст. Думка, упакаваная ў абзац-вершаказ, парадаксальна займае больш месца, чым вольна развінуты на паэму дыван з думак. Нітка развагаў уецца, і я не паспяваю запыніцца, каб разгледзець згублены ў агульным узоры вобраз, як трэба слізгаць далей, абы не прапусціць пятлю.
Бліжэй да пачатку кнігі некалькі паэмаў закранулі больш. Бліжэй да канца - дачытваліся пакутліва. Магчыма, іх прынцыпова трэба чытаць вельмі дазавана, малымі порцыямі.
"Паэма жніва" - унікальная прастора біблійнай прыпавесці, прынцыпова аддзеленая ад мітуслівага, поўнага разнастайных рэчаў і персанажаў рэальнага свету. Выйшаў сейбіт на нівы свае... І выйшлі супраць яго лісы бяз нораў, птушкі без гнёздаў... Як ім узаемадзейнічаць: самотнаму…
