Василий Зуёнок — о поэте

Вось любяць жа філалагічныя кнігі называць вельмі пафасна. У мінулым месяцы чытала "Служэнне Беларусі" Бугаёва (такі патрыятычны пафас у назве літаратуразнаўчай кнігі), цяпер вось у Зуёнка назва зборніка з прэтэнзіяй. Але такая ўжо ў нас склалася культура загалоўкаў. Добра, што змест кнігі ад гэтага нічога не губляе ў дадзеным выпадку. У зборнік паэта Васіля Зуёнка (якога ўжо варта лічыць жывым класікам) увайшлі тэксты на розныя тэмы, пераважна роздум над творчасцю калег, цікавыя этымалагічныя знаходкі ў мове, лінгвістычныя і літаратуразнаўчыя замалёўкі, пейзажныя эцюды (першыя тры часткі), падарожныя нататкі (апошняя частка). Напрыклад, у эсэ "Цівалі" аўтар спрабуе зразумець этымалогію слова "цівалі". Нястомны мовазнаўца заўсёды ў пошуках матэрыялу для разгляду, да працэсу мыслення яго…

У Васіля Зуенка не атрымаўся імклівы старт у літаратуру. Першая яго дарослая кніга паэзіі «Крэсіва» (раней пабачыў свет зборнік вершаў для дзяцей "Вясёлы калаўрот") выйшла ў 1966 годзе, калі паэту было ўжо 31 год. Напрыклад, у Рыгора Барадуліна ў гэтым узросце выйшла 8 зборнікаў вершаў, сярод якіх адна кніга пабачыла свет у Маскве ў перакладзе на рускую мову.

Але ў перыядычным друку Зуёнак друкаваўся з 1954 года. Дарэчы, як раз у гэтым годзе ён скончыў Барысаўскую педвучэльню. Было яму тады 19 гадоў. То бок, пісаў ён вершы з юначага ўзросту. Такім чынам «Крэсіва» аб'яднала лепшыя вершы паэта з напісанага больш чым за 10 гадоў. І гэта заўважна. У зборніку няма юначай бравады і зухаватасці, якія звычайна прысутнічаюць у дэбютных кнігах маладых паэтаў. Нашыя продкі крэсівам распальвалі…