Чужая бацькаўшчына

У творы адразу заўважныя асаблівасці жыцця заходнебеларускай вёскі перад вайной. Сялянам не забараняецца верыць: стары крыж з новым белым ручніком вакол абраза ля вёскі, абраз у куце Алесінай хаты. Такія ж крыжы да гэатага часу стаяць і ў маёй каталіцкай вёсцы Суцькі, адкуль бацька родам, а Вілейскі раён таксама да вайны падпадаў пад апалячаную Заходнюю Беларусь. У хрысціян у творы Вячаслава Адамчыка (Алеся была каталічкай) усё ж застаюцца язычніцкія погляды на свет - нехта сурочыў Алесю ў маладосці з дапамогай жабы і ржавай іголкі, бо яна была прыгожай і вабіла многіх аднавяскоўцаў. Хварэла, ссохла і, каб пазбавіцца гэтага, трэба было зацяжарыць, а ад мужа Мондры, які памёр пасля таго, як рассек у лесе нагу і захварэў, дзяцей раней не хацела, бо не кахала яго (навад выкідыш зрабіла на…