У капцюрох ГПУ
Францішак Аляхновіч
Лучшая рецензия на книгу
24 июня 2023 г. 21:54
305
5 "Беражыце ў сабе чалавека"
Кніга, якая далася аўтару найдаражэйшай цаной. Гэта адначасова і аўтабіяграфічны раман і споведзь Францішка Аляхновіча, а апавядаецца ў ім пра доўгія, поўныя пакут і няспыннага чакання сем гадоў, праведзеныя ім у Салаўках. Пачынаецца ўсё з падману. Не так важна, хто яго падмануў: сябры, паплечнікі з беларускай грамады ці весткі і навіны, якія ішлі з савецкай мяжы. Гаварылі пра адно: пра новае жыццё, будаўніцтва, сапраўдную волю. Але падмануў пісьменнік і сам сябе, паехаў шукаць лепшай долі. Перад нашымі вачыма разгортваецца жыццё паслярэвалюцыйнай БССР, дастаткова беднае але таварыскае. Не ведаў яшчэ нявопытны госць, што за ім напоўніцу сочыць ГПУ. Разумеем, што без суда, следства Аляхновіч быў асуджаны на 10 гадоў лагяроў і трапляе ў Салаўкі. Тут мы даведаемся не толькі пра аўтара, але…
Форма: роман
Кураторы
yozas_gubka
Moszast
Рецензии
Всего 724 июня 2023 г. 21:54
305
5 "Беражыце ў сабе чалавека"
Кніга, якая далася аўтару найдаражэйшай цаной. Гэта адначасова і аўтабіяграфічны раман і споведзь Францішка Аляхновіча, а апавядаецца ў ім пра доўгія, поўныя пакут і няспыннага чакання сем гадоў, праведзеныя ім у Салаўках. Пачынаецца ўсё з падману. Не так важна, хто яго падмануў: сябры, паплечнікі з беларускай грамады ці весткі і навіны, якія ішлі з савецкай мяжы. Гаварылі пра адно: пра новае жыццё, будаўніцтва, сапраўдную волю. Але падмануў пісьменнік і сам сябе, паехаў шукаць лепшай долі. Перад нашымі вачыма разгортваецца жыццё паслярэвалюцыйнай БССР, дастаткова беднае але таварыскае. Не ведаў яшчэ нявопытны госць, што за ім напоўніцу сочыць ГПУ. Разумеем, што без суда, следства Аляхновіч быў асуджаны на 10 гадоў лагяроў і трапляе ў Салаўкі. Тут мы даведаемся не толькі пра аўтара, але…
Эксперт
Надежда надеется, но уже не так как раньше
21 марта 2019 г. 19:14
1K
4.5 Захвараў бяз надзеі на паляпшэнне
— Вось шкада... Замармытаў я хрыплым голасам. — Чаго шкада? - зьдзівіўся гепісты. — шкада, што ўжо ня здолею прымаць удзел у сацыялістычным будаўніцтве... Это было одно из самых страшных чтений в этом году. Также тяжело было читать часть про Соловки у Водолазкина. В который раз убеждаюсь, что Гулаг солженицына я читать не буду, или прочитаю нескоро.
Вы познакомитесь с большевиками и их политикой благодаря-из-за которой люди были рады услышать выстрелы немецких танков.
Именно этот момент был самый страшный для меня. Мне почему-то казалось, что хотя в СССР не все было ладно, но мне казалось опять же логичным, что все Объединятся против нацистов. Но нет. У них был общий враг задолго до этого. Внутри страны. Даже внутри них самых.
Кроме того эта книга стала альтернативой учебникам…
