Рецензии на книги — Владимир Жилка

За валоданне гэтай кнігай яшчэ не ў такіх далёкіх 80-х можна было атрымаць тэрмін зняволення. І не толькі таму, што кнігу выдаў эмігранцкі асяродак у Злучаных Штатах Амерыкі, дакладней “калабарант” Антон Адамовіч. А хутчэй нават з-за зместу кнігі. Кніга ўнікальная тым, што мае досыць аб’ёмную прадмову, і каментары да кожнага верша. Антон Адамовіч тлумачыць у прадмове, што Уладзімір Жылка, па-першае, быў зацятым прыхільнікам незалежнасці Беларусі, па-другое, змагаўся за гэта, па-трэцяе, да канца жыцця не адмовіўся ад сваіх перакананняў і заставаўся верным бел-чырвона-беламу сцягу Радзімы.

Пад штандар бел-чырвона-белы Гуртуйся, раць, адважна смела, Адважна-храбрых ваякоў!

Цытуючы гэты ўрывак з юнацкага ваяцкага маршу Жылкі, Антон Адамовіч піша: “У гэтых радкох, хай сабе яшчэ й вельмі…

Усё ж такі я шчыра ўдзячная сваёй магістарскай за тое, што атрымалася пазнаёміцца з гэтым аўтарам. Паэтам, пісьменнікам, крытыкам, грамадскім дзеячам, пра якога за ўсе 5 універсітэцкіх гадоў ніколі не чула і нічога не ведала. Аўтарам з надзвычай светлай і неверагоднай душою, які верыў толькі ў аднаго бога - Хараство.

Шчыра скажу, як паэт Жылка мне не вельмі цікавы: неяк незразумела, па-турэцку, як бы зараз сказалі, ужывае ён словы, шмат якім з іх не перашкодзіў бы добры пераклад. Адкуль у такім выпадку мая высокая адзнака? А вы пачытайце яго "Дзённік", апавяданне "Выпадак" і два маленькіх эсэ - "Хараство" і "Праклятыя пытанні". Не ведаю, ці магчыма не закахацца ў гэтага чуллівага хлопца (называць яго мужчынай не хачу і не буду - ён памёр па прычыне хваробы, не дажыўшы і да 33 гадоў), які…