Новинки Катажины Рырых

"Златотеево" - это калейдоскоп персонажей и историй. Домовой Клеофас Извечный, Книжемолька, Обегисвет, мышь Эулалия Дзёбек (бывшая инспекторша), дедушки Яцек и Вацек (доблестная Команда особого назначения), кошка Мяулина - вот лишь немногие из героев. Самая старшая в этой дружной компании - жизнелюбивая Бабушка Фелиция, отметившая свой девяносто первый год рождения, а самые маленькие - детдомовские ребятишки, которые обрели в городе Златотеево истинный дом и любящую семью.
Яркая, наполненная красками, запахами и звуками повесть Катажины Рырых дарит необыкновенную сказочную атмосферу. Между тем её нельзя назвать развлекательной, потому что, как и другие произведения современной польской писательницы, например "Лопуховое поле", "Златотеево" побуждает юных читателей задумываться над непростыми жизненными ситуациями, в гениально лёгкой форме преподнося детям даже сложные философские вопросы. Катажина Рырых относится к маленьким людям не свысока, а на равных, и поэтому её книги - написанные в ироничном стиле, насыщенные юмором, игрой слов и разнообразнейшими аллюзиями - можно читать всей семьёй, ведь в них стирается грань между литературой "детской" и такой, которая обращается исключительно к взрослым.

Wampiry, strzygi, wilkołaki i inne istoty z krypty rodem tworzą ściśle zakamuflowaną, barwną społeczność niedaleko ludzkich siedzib. Niektórzy z bohaterów książki mają grubo ponad 200 lat, potrafią lewitować, a jako ukochani pupile towarzyszą im nietoperze, ale poza tymi szczegółami – przyznajcie, że drobnymi – są bardzo podobni do ludzi. Też czują motyle w brzuchu, kiedy się zakochają, potrafią nieźle dokuczać sobie w szkole, a dla przyjaciół mogliby zrobić wszystko.
Poznajcie przygody WampIrka, Gryzaka, Białej Damy, MoCzarka, babci Trujanny i dziadka Grobacego, a także usianą przeszkodami drogę do kariery młodzieżowego zespołu Kryptelsi. Ostrzegamy, że w trakcie lektury można zapomnieć na śmierć o całym świecie, a nawet umrzeć ze śmiechu, ale na pewno nikomu nie grozi skonanie z nudów.

Czy można wejść po raz drugi do tej samej rzeki? Czy da się przywrócić dawny czas, łudząc się, że wszystko pozostało po staremu?

Ewelina zabiera Adama w podróż sentymentalną do Europy. Ich wyprawa okazuje się traumatyczną wędrówką w poszukiwaniu związanych z rodziną Brodskich miejsc, które nie są już takie, jakie były kiedyś.

Bo gdzie naprawdę jest dom córki Mikołaja i Marii? W Odessie, znanej tylko z opowiadań dziadków? We Lwowie, gdzie dorastała, czy w Krakowie, który musiała opuścić?

Co się stało z odeską rezydencją Brodskich? Czy pałacyk na Wysokim Zamku przetrwał? Willą w Krakowie opiekuje się teraz ekscentryczna pani Gertruda, która, co donosi w liście ktoś życzliwy, prowadzi się niemoralnie i przyjmuje pod swoim dachem mężczyznę.

Na domiar złego daje o sobie znać klątwa Gabriela, jak nazywa chorobę psychiczną matki Ewelina. Tym razem to nie Gabriel, lecz Wielki Duch przemawia do jej córki podczas podróży na północ, do rezerwatu, gdzie mieszkają rodzice męża Lynn, Actona.

Czy warto było otwierać czarną walizkę, która skrywa w sobie jeszcze niejedną tajemnicę?

Kiedy przemija świat, w którym każdy dzień był jak kadr awanturniczego filmu, pozostaje jedynie tęsknota.

Mikołaj z Eweliną Radliczówną rozpoczynają nowe życie w Krakowie, dokąd zabierają także Marię. Umieszczona w luksusowym zakładzie dla obłąkanych, po kilku latach umiera w niewyjaśnionych okolicznościach. Nic nie będzie już takie samo, choć Mikołaj nareszcie może poślubić kobietę swojego życia.
Mija rok po roku… Nad Europą gromadzą się czarne chmury, nadciąga wojna.

Chaja, opiekuńczy duch rodziny Brodskich, wysyła Konstantego i Zinaidę do Rumunii, a sama, już jako Hannah Goldberg, wyrusza do Nowego Jorku. Ewelina z Mikołajem i pasierbicą mają wkrótce do niej dołączyć.

Niestety, los postanawia inaczej...

Saga rodzinna o kilku pokoleniach pewnej znanej odeskiej rodziny, wielkich wojnach tego świata, burzliwych uczuciach, niekonwencjonalnych związkach. Historie ludzi, którzy żyjąc blisko siebie, nie mieli o sobie pojęcia.

Lwów, koniec XIX wieku. W niewielkim sierocińcu prowadzonym przez siostry zakonne pojawia się noworodek, śliczny chłopczyk, o którym wiadomo tyle tylko, iż matka nadała mu imię Izaak.

Opiekę nad dzieckiem przejmuje osiemdziesięcioletnia siostra Agłaja. Rodzicami chrzestnymi małego Mikołaja zostaje przypadkowo przechodząca obok klasztoru para - piękna aktorka z teatrzyku objazdowego i czarujący złodziej, umiejący otworzyć każdy sejf. Mikołaj, obdarowany przez chrzestnych tajemniczą pamiątką, którą otrzymać ma w dniu swego ślubu, i sporą sumą pieniędzy, opuszcza wkrótce sierociniec ze swoim nowym ojcem - bogaty kupcem Konstantym Brodskim, bezdzietnym filantropem. W podróż do Odessy wyrusza wraz z nimi młoda mamka, Chaja, która przed kilkoma dniami straciła synka. Jak potoczy się życie tych, których zetknął ze sobą nieprzewidywalny los?

Pierwsza część sagi rozgrywa się w latach 1900-1916, wielkie wydarzenia historyczne stanowią tło dla opowieści o dwóch parach małżeńskich, dwójce dzieci i prostej, niepiśmiennej dziewczynie, która z cichej niańki zmienia się w fascynującą kobietę.

Napisana z rozmachem, dowcipem i wyobraźnią powieść przenosi nas w niepowtarzalne klimaty Odessy początków XX wieku. Są tu dramatyczne sytuacje, barwne, krwiste postacie, tajemnica i seks, realizm magiczny przeplata się z subtelną kpiną, a wszystko to sprawia, że czyta się tę książkę jednym tchem, smakując znaczenia poszczególnych scen.

Jak potoczy się życie tych, których zetknął ze sobą nieprzewidywalny los?

Pierwsza część sagi rozgrywa się w latach 1900 -1916, wielkie wydarzenia historyczne stanowią tło dla opowieści o dwóch parach małżeńskich, dwójce dzieci i prostej, niepiśmiennej dziewczynie, która z cichej niańki zmienia się w fascynującą kobietę.

Napisana z rozmachem, dowcipem i wyobraźnią powieść przenosi nas w niepowtarzalne klimaty Odessy początków XX wieku. Są tu dramatyczne sytuacje, barwne, krwiste postacie, jest tajemnica i seks, realizm magiczny przeplata się z subtelną kpiną, a wszystko to sprawia, że czyta się tę książkę jednym tchem, smakując znaczenia poszczególnych scen.

Kuropatki. Miła, mała wioska, gdzie Mela i jej młodsza siostra Ada uwielbiają spędzać wakacje. Jest las, a w nim jagody i grzyby, jest malutkie jeziorko, a nad nim Port Piratów… Ale tegoroczny pobyt dziewczynek nie będzie tak beztroski jak poprzednie. Do lasu nie wolno wchodzić, psa Bajbusa niepokoją policyjne syreny, a w niektórych domach nocami palą się zielone latarnie.

Bo w Kuropatkach trwa wojna, choć nikt o niej nie wie.

Старинный дом номер тринадцать на улице Конец Света - это место, где собираются чудаковатые люди, где временами звучит музыка танго, где взрослые рисуют картины и лепят глиняных птиц и кукол, в общем ведут себя не так, как "нормальные" люди. Всё это очень не нравится двенадцатилетней Сабине Трубач, дочери художников Петра и Павлины. Она критикует своих родителей, мечтает о вечерах перед телевизором и супермаркетах по выходным, а сама в будущем собирается стать бухгалтером.
Но вдруг в её жизни что-то начинает меняться. Виной ли тому цепочка удивительных происшествий, или её новый друг, или неожиданная информация о соседке… Как бы там ни было, Сабина внезапно понимает, что её "ненормальная" семья - это самый большой подарок в жизни, а её дом - самое прекрасное место на свете, что, вообще-то говоря, у неё уже есть всё необходимое для счастья.

Lwów, koniec XIX wieku. W niewielkim sierocińcu prowadzonym przez siostry zakonne pojawia się noworodek, śliczny chłopczyk, o którym wiadomo tyle tylko, iż matka nadała mu imię Izaak. Opiekę nad dzieckiem przejmuje osiemdziesięcioletnia siostra Agłaja. Rodzicami chrzestnymi małego Mikołaja zostaje przypadkowo przechodząca obok klasztoru para - piękna aktorka z teatrzyku objazdowego i czarujący złodziej, umiejący otworzyć każdy sejf.

Mikołaj, obdarowany przez chrzestnych tajemniczą pamiątką, którą otrzymać ma w dniu swego ślubu, i sporą sumą pieniędzy, opuszcza wkrótce sierociniec ze swoim nowym ojcem - bogatym kupcem Konstantym Brodskim, bezdzietnym filantropem. W podróż do Odessy wyrusza wraz z nimi młoda mamka, Chaja, która przed kilkoma dniami straciła synka.

Jak potoczy się życie tych, których zetknął ze sobą nieprzewidywalny los?

Pierwsza część sagi rozgrywa się w latach 1900-1916, wielkie wydarzenia historyczne stanowią tło dla opowieści o dwóch parach małżeńskich, dwójce dzieci i prostej, niepiśmiennej dziewczynie, która z cichej niańki zmienia się w fascynującą kobietę.

Napisana z rozmachem, dowcipem i wyobraźnią powieść przenosi nas w niepowtarzalne klimaty Odessy początków XX wieku. Są tu dramatyczne sytuacje, barwne, krwiste postacie, jest tajemnica i seks, realizm magiczny przeplata się z subtelną kpiną, a wszystko to sprawia, że czyta się tę książkę jednym tchem, smakując znaczenia poszczególnych scen.

Każde opowiadanie w tym tomie ma swój zamek. A pęk kluczy jest… w waszych rękach i głowach! Trzeba tylko umiejętnie dopasować jedno do drugiego. Odwagi! Miał ją Sherlock Holmes, Herkules Poirot, czy dziecięcy bohaterowie opisanych tu historii, to i wam jej nie zabraknie!

Gwarantowana satysfakcja i bezcenne doświadczenie, które może się wam przydać jeszcze nie raz.

Ania tylko tak miło wygląda. Wszyscy nabierają się na rude loki i zielone oczy. Ale Ania jest – tak mówi o sobie – nieadopcyjna. Trudna. Nie do okiełznania.

Nie chce spełniać cudzych oczekiwań. Chce aby ktoś spełnił jej własne. Chce wybrać, nie zostać wybraną.

Na dodatek nie jest już sama…

Dobry adres, metka na ubraniu potwierdzająca najlepszą markę, „piętrowe” zajęcia pozalekcyjne – oto „pas startowy”, czas kołować! Tylko czy jest on faktycznie potrzebny?

Kornelia i Krystian, mimo dobrego adresu zamieszkania, nie czują się wybrańcami losu. Materialnie bardzo dobrze uposażeni, rosną na jałowej glebie, pozbawieni czułości, zrozumienia, rodzinnego ciepła i przede wszystkim miłości, która jest prawdziwym pasem startowym w dorosłe życie.

W porządnej szkole wszystko jest pod kontrolą. Uczą się w niej tylko ładni, grzeczni i wzorowi. Nie ma tam miejsca na myślenie, a czarne zawsze jest białe. W porządnej szkole bycie innym jest karane. Śmiercią.

W Złociejowie koty mówią „dzień dobry”. W Złociejowie skrzat pomaga w remoncie. W Złociejowie porządku pilnuje nieulękły strażnik miejski. W Złociejowie nocą ożywają zabawki. W Złociejowie spotyka się miłość, na którą czekało się pół wieku.
W Złociejowie spełniają się marzenia.
Książka nominowana do nagrody Książka Roku 2018 Polskiej Sekcji IBBY.

Takjavälja ääres elavatest lastest saavad täiesti ebaharilike sündmuste tunnistajad. Keegi muutub konnaks. Sokkides kasvavad mustad augud. Saladuslik härrasmees kõnnib ringi, äikesepilv nööri otsas. Kiik ärkab ellu ja proua Dora karbikesest paneb plehku igavus. Kas tõesti võib olla tõsi, et kõik niidid viivad ühe kummalise vana naise ja tema kassini?

Poola kirjanik, luuletaja, õpetaja ja maalikunstnik Katarzyna Ryrych (s 1959) hakkas lasteraamatuid kirjutama aastal üle kümne aasta tagasi. Nüüdseks on tema sulest ilmunud rohkem kui 40 raamatut lastele ja teismelistele, aga ka lühijutte ja romaane täiskasvanutele. Kokku on neid saanud 54. Katarzynale meeldib kirjutada, sest lugude väljamõtlemine võrdub tema meelest uute maailmade loomisega.

Zyga, aktualnie szczęśliwy posiadacz aż kilku par dżinsów, należy do tych, którzy nie mają lekko. Życie bez przerwy gra mu na nosie, fundując niespodziankę za niespodzianką. Kryzys szczęśliwego dotąd związku, nagły ślub przyjaciela, studia i polityka, której tak boi się matka Zygi.

A w ogóle... to dobrze, że odeszła ciotka. Bo jak jej wyjaśnić, że wojna, która zaczyna się 13 grudnia 1981 roku, jest inna od tej, którą przeżyła?

Wojtek, przez skłonność do siniaków zwany Maślakiem, na razie mieszka w szpitalu. Ma tu kolegów, z którymi dobrze się dogaduje, ale ma też wiele pytań, na które żaden z nich nie zna odpowiedzi. Na szczęście nocą wymyka się z sali i razem z dziadkiem odbywają dalekie podróże, podczas których dużo się wyjaśnia. Liczne przyjaźnie na oddziale z wolontariuszem TDF-em (szczupłym i wysokim jak Tyczka Do Fasoli), doktorem Bartkiem, znajomym stróżem szpitalnego parku i jego wnuczką sprawiają, że Wojtek jest coraz weselszy i nie traci nadziei.

Opowiadanie Katarzyny Ryrych dla starszych dzieci, które tak jak książki Bracia Lwie Serce czy Oskar i Pani Róża podejmuje temat poważnej choroby dziecka. Tak jak one – o najważniejszych sprawach mówi otwarcie, a jednocześnie daje możliwość zanurzenia się w świat magii i krainę wyobraźni, które koją emocje bohatera i czytelnika.

Zuzanna czuje, że właśnie nadszedł nowy, trzeci etap jej życia, etap, w którym wreszcie pomyśli o sobie. Nie wszystkim to się spodoba...

Turet wymachuje rękami i zaczyna każde zdanie od: "Uh-duh-duh". Porszak nie lubi się przytulać i układa kamienie od największego do najmniejszego. Został tak nazwany przez Tureta, który kiedyś usłyszał, że jego przyjaciel "ma auto". Ale to jeszcze nie wszyscy mieszkańcy RODOS, czyli Rodzinnych Ogródków Działkowych (Ogrodzonych Siatką). W Dziczy, czyli najbardziej niedostępnym i zarośniętym zakątku ogródków, chłopcy spędzają lato w towarzystwie Gabaryta, Pandy, Szmirabelli oraz pracującego nad eliksirem szczęścia Wuja Kukułki. To dzięki nim mogą wreszcie poczuć się "normalnie". Chociaż czy normalność w ogóle istnieje? Może została wymyślona przez ludzi, którzy nie potrafią dostrzec sensu w układaniu kamieni?

Nagroda główna w 5. Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży.

Магда и её друзья Самый Толстый, Самый Умный и Самый Сильный, Шопен, Чумазый Гарри Поттер, слепая Кротя, борющийся с раком Джек Воробей, мудрая учительница природоведения, добрая Колдунья и её чёрный кот, сердобольный доктор Дракула, милая непоседливая Кругленькая Сумма… Эти маленькие и большие обитатели старого уютного дворика у Лопухового поля — персонажи увлекательной сказочной повести современной польской писательницы Катажины Рырых, одного из интереснейших европейских авторов литературы для детей и юношества, лауреата престижных литературных премий. В этой книге она выразила необыкновенно важную для неё идею о необходимости сохранения…

Дзеці са звычайнага падворка аказваюцца сведкамі зусім незвычайных падзей. Хтосьці ператвараецца ў жабу, у шкарпэтках растуць чорныя дзіркі, таямнічы незнаёмец гуляе з навальнічнай хмарай на вяроўцы, арэлі ажываюць, а са скрыні пані Доры ўцякае нуда. Ці не стаяць за гэтым усім адна бабулька і яе кот? Кніга вядомай польскай пісьменніцы Катажыны Рырых атрымала прэстыжную літаратурную ўзнагароду польскага аддзялення IBBY «Кніга года 2017» для дзяцей.