Больше рецензий

20 февраля 2025 г. 16:16

73

5

Я вельмі люблю слухаць гісторыі людзей пра часы, у якіх жылі яны й не жыла я. Страчанае пакаленьне – камуністычнае дзяцінства й капіталістычнае жыцьцё.

Дашоўшы да паловы, я хацела адкласьці кнігу, бо стандартныя выразы пра былы савецкі саюз мне добра знаёмыя, я яшчэ падумала, за што тут нобелеўку-та далі, але пасьля паловы пачалося тое, ад чаго я ўжо не змагла адарвацца, нават калі было дужа балюча.

“У камунізму быў вар’яцкі плян – перарабіць “старога” чалавека, даўнейшага Адама. І гэта атрымалася… можа быць, адзінае, што атрымалася.”