Людмила Рублевская — о писателе

искусство» (белор. «Лiтаратура i мастацтва») занимала должность редактора отдела критики. В дальнейшем — литературный обозреватель отдела культуры газеты «Беларусь сегодня».

Была автором радиопередач «Дзеяслоў» (рус. «Глагол») на канале «Культура», в которых рассказывалось про историю и современность белорусского языка. Руководит объединением молодых творцов «Литературное предместье».

В марте 2013 года по результатам голосования в рамках совместного проекта «Секрет успеха», проведённого Фондом ООН в области народонаселения и порталом Lady.tut.by вошла в десятку самых успешных женщин Белоруссии 2013 года.

Её произведения переведены на русский, немецкий, английский, французский, болгарский, польский и десятки других языков. Отдельные её драматические произведения ставились на сценах белорусских театров, по драматической поэме «Последняя из Олельковичей» снят одноимённый видеофильм (1999 год). Также Людмила Рублевская выступает в печати как критик и литературовед.

Историкоцентричные произведения Людмилы Рублевской некоторые белоруские критики похвально сравнивают с «мелодраматическими интерпретациями» художественных идей Владимира Короткевича. Так, события в её романе «Золото забытых могил» (2005 год) происходят параллельно в наиболее интересные для Короткевича времена восстания Константина Калиновского и в наше время. А героиня повести «Перстень последнего императора» (2005 год) познаёт трагическую и героическую историю своего рода, который оказывается королевским.

Людміла Рублеўская (сапр. Людміла Іванаўна Шніп; 5 ліпеня 1965, Менск) — беларуская пісьменьніца, паэтка, літаратарка.

Нарадзілася ў сям'і служачых. Скончыла аддзяленне архітэктуры Мінскага архітэктурна-будаўнічага тэхнікума (1984). Працавала ў канструктарскім бюро на ВА «Гарызонт». Вучылася на аддзяленні паэзіі Літаратурнага інстытута ў Маскве (1986—1987), затым перавялася на беларускае аддзяленне філалагічнага факультэта БДУ, які скончыла ў 1994 годзе. Працавала загадчыкам аддзела крытыкі ў часопісе «Першацвет», загадчыкам аддзела мовы ў газеце «Наша слова». У 1996-2003 гадах працавала ў штотыднёвіку «Літаратура і мастацтва»: спачатку ў аддзеле крытыкі, з 2002 — рэдактарам аддзела літаратуры. З 2003 года працуе аглядальнікам аддзела культуры газеты «Советская Белоруссия». Друкуецца з 1983 году. Першы верш надрукавала ў газэце «Знамя юности». Піша як для дзяцей, так і дарослых. У прозе пісьменьніца таленавіта камбінуе розныя жанры: дэтэктыў, гістарычны раман у духу Ўладзімера Караткевіча, псыхалягічны раман і раман гатычны. У яе раманах заўсёды паўстае і разьвіваецца адраджэнская тэма. Праз мастацкія сродкі яна ўздымае надзвычай сацыяльныя і нацыянальныя тэмы, пытаньні (праблема загнатасьці беларускай мовы, тоеснасьці беларусаў наогул, рэпрэсіі, вынішчэньне інтэлігенцыі, рызыка асыміляцыі беларусаў і г. д.). Аўтар зборнікаў «Крокі па старых лесвіцах» (паэзія, 1990), «Адукацыя» (паэзія, 1990), «Замак месячнага сяйва» (паэзія), «Старасвецкія міфы горада Б» (проза, 2002), кнігі казак для дзяцей «Прыгоды мышкі Пік-Пік» (2000), аўтар аповесцяў «Дзеці Гамункулуса» (2000), «Сэрца мармуровага анёла» (2001), «Пярсцёнак апошняга імператара» (2002), «Ночы на Плябанскіх Млынах» (2007), раманаў «Забіць нягодніка, альбо Гульня ў Альбарутэнію» (2007), «Сутарэнні Ромула» (2010) , драматычных паэм «Пасля Цэзара», «Першы запавет» і інш. Друкуецца ў рэспубліканскіх выданнях.