Рецензии на книги — Алесь Кіркевіч

Увогуле аўтар такіх тэкстаў абавязкова павінен быў з’явіцца. Вакол столькі літаратурнага матэрыялу, раней невядомага, – акцыі пратэсту апазіцыі, пераслед актывістаў, турэмныя зняволенні, збіццё дэманстрантаў, падпольны супраціў – хтосьці мусіў гэты матэрыял скарыстаць у напісанні твораў. Цікава, што гэтым хтосьці стаў не мянчук, дзе перадусім гэтыя падзеі і адбываюцца, а гарадзенец. Праўда ягоны “паслужны спіс” апазіянера ўтрымлівае практычна ўсё, уключна з адбываннем турэмнага зняволення.

Аднак я б не назваў гэтыя апавяданні, якія разам ўтварылі кнігу “Самурай”, патрыятычнымі творамі пра герояў-змагароў. Змагары ёсць, але геройства асаблівага няма, няма і аптымізму адносна будучыні. Праўда, у апавяданні “Бывай, баця!” ўсе нібыта пазітыўна вырашылася – “рэжым памёр сам сабой, за адну…