Вручение 9 октября 2020 г.

Церемония награждения не состоялась из-за пандемии и карантинных мер, имена лауреатов были объявлены через социальные сети 9 октября 2020 г.

Страна: Польша Место проведения: город Торунь, Университет Николая Коперника, Copernicon 2020 Дата проведения: 9 октября 2020 г.

Главный приз

Лауреат
Радослав Рак 3.9
Baśń jest próbą stworzenia na nowo mitologii Galicji. Nie jest powieścią historyczną, i choć napisana z dużym szacunkiem dla ówczesnych realiów społecznych, obyczajowych i politycznych, to zawieszona pozostaje między historią a mitem. Wyrasta z legend, w które obrosła postać chłopskiego przywódcy – tych prawdziwych i tych stworzonych przez Radka Raka.

Śledzimy losy młodego Kóby Szeli, wzrusza nas miłość, jaką obdarzyła go Żydówka Chana, czujemy razy pańskiego bata, przeżywamy zauroczenie zmysłową Malwą, wędrujemy przez krainę baśni, żeby zamieszkać we dworze i poczuć zapach krwi rabacji 1846 roku.

Radek Rak napisał powieść o dobru i złu, które czają się w każdym z nas, o nierównych szansach, o Galicji i o Polsce. Powieść pełną rozbuchanego erotyzmu, ironii i humoru, nakarmioną mrokiem ludzkich serc.
Цезарий Збешховский 4.0
Миротворческий контингент государства Рамма поддерживает порядок в Ремарке, пустынной стране, еще недавно охваченной войной. Поначалу люди, живущие тут, принимали рамманцев как освободителей, но сейчас считают главными врагами. В такой ситуации капрал Маркус Трент выживает на рутинной современной войне, о которой никто не говорит, ведь официально рамманская армия помогает местному населению, а не ведет с ними боевые действия. Но когда его подразделение направляют в пустыню Саладх, где по разведывательным данным замечена активность повстанцев, оно сталкивается со странными и необъяснимыми явлениями. Здесь исчезают люди, после контакта с таинственными шаровыми молниями солдаты начинают страдать синдромом Котара, считая себя мертвыми, не работает связь, по ночам в пустыни мерцают огромные зеленые и синие огни, а сам Маркус начинает слышать в голове механический голос, который говорит ему ужасные вещи. Ни командование, ни сами солдаты не подозревают, что вскоре им придется столкнуться с нечеловеческим разумом. Они еще не знают, что помимо своей воли будут поставлены перед самым страшным выбором в своей жизни, и мало кто из них выйдет из этого столкновения живым.
Павел Майка 0.0
„Podobno Jedyne zbudował Król. Tak mówią legendy, choć Basior twierdzi, że było inaczej: że Król przybył do Jedynego, które wtedy było jedynie potencjałem, czystą siłą, nagą i dziką. Gdy stanęła przed nim pierwsza świadoma istota, zyskało świadomość, choć nie własną. Stało się odbiciem świadomości Króla. I zaatakowało go ułamek sekundy po tym, jak pomyślało: jestem.

Tak naprawdę nie wiadomo, czy to Król wygrał, czy też wygrało Jedyne i stało się Królem. Przyjmuje się, że Król zwyciężył, ale może być i tak, że stał się tylko naczyniem na Jedyne i to on wzywa pomocy.”

Myszon Oko, urodzony w zaściankowym świecie-widmie, syn potężnego renegata z Jedynego, zostaje przymusowo wcielony do Węzłów, elitarnego królewskiego komanda. Czyli oddziału do zadań specjalnych złożonego ze szczególnie niebezpiecznych buntowników i przestępców, których wolną wolę Król złamał, podporządkowując ich sobie i zadaniu ochrony Jedynego.

Centrum Wieloświata jest areną nieustającej walki o wpływy pomiędzy frakcjami politycznymi, religiami, korporacjami, gangami i tajnymi stowarzyszeniami. Obiektem ataków rebeliantów, terrorystów, anarchistów i „zaszumionych”. Raz na jakiś czas, kiedy Jedyne próbuje uwolnić się spod władzy Króla, rywalizacja staje się wyjątkowo bezpardonowa, a liczba zamachów i przewrotów gwałtownie rośnie.

W trakcie jednego z takich przesileń Węzły zostają wysłane w pościg za Szalonym Widmiarzem, który podróżuje przez Wieloświat w sposób od dawna już zapomniany – pradawnymi ścieżkami krwi. Schwytanie uciekiniera jednak okazuje się nie rozwiązaniem problemu bezpieczeństwa Jedynego, a wręcz przeciwnie uświadamia Węzłom przed jak wielkim niebezpieczeństwem stoi wszelkie istnienie. Zaczyna się wyścig z czasem!

Paweł Majka, trzykrotny laureat Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego, stworzył kolejny tętniącym życiem świat, pełen niezwykłych i barwnych postaci. Nieskrepowana wyobraźnia, erudycja i bezkompromisowe podejście do rozmiarów kreowanych wizji gwarantują pasjonującą lekturę. Jeśli podobały Ci się „Kroniki Amberu” Rogera Zelaznego, „Ścieżki krwi” Cię zachwycą!

Золотая награда

Лауреат
Яцек Денель 0.0
„Do Europy — tak, ale razem z naszymi umarłymi”, pisała Maria Janion. Ta myśl stała się punktem wyjścia powieści Jacka Dehnela, w której trochę śmieszno, trochę straszno, a na pewno bardzo aktualnie.

W pewnej krakowskiej kamienicy mieszka cały przekrój polskiego społeczeństwa. W tym Kuba i jego chłopak, Tomek. Kuba jest dziennikarzem. Wraz z ekipą telewizyjną trafia na cmentarz w Cikowicach pod Bochnią, skąd napływają informacje o napadach na groby i wykradzionych ciałach. Nie byłoby w tym może nic aż tak niezwykłego, gdyby nie jeden zagadkowy szczegół — nagrobne płyty zostały rozbite… od środka.

I wtedy zaczyna się prawdziwe literackie szaleństwo! Kolejny cud nad Wisłą? Próba mająca zjednoczyć naród? Polska w ferworze! Medialna gorączka, polityczne oskarżenia i społeczne nastroje, od paniki po euforię. Tymczasem sytuacja stopniowo wymyka się spod kontroli… Bo są na świecie rzeczy, o których nie śniło się czytelnikom.

Серебряная награда

Лауреат
Ян Мащишин 0.0
Australia, początek XX wieku. Wiktoriański dżentelmen Jack de Waay zrywa ze swoją narzeczoną Abelią, by wraz z szalonym naukowcem wyruszyć na niezwykłą wyprawę do podwodnego świata… a może i poza Ziemię. Poddaje ciało przedziwnej transformacji i wraz z towarzyszami dostaje się w odmęty Necrolotum, transoceanicznej sieci łączącej planety i księżyce Układu Słonecznego. Cudowne dziwności tego świata poprowadzą go przez niezliczone przygody aż do prawdy o ułomności ewolucji i słabości ludzkiej cywilizacji.

Proza Jana Maszczyszyna jest jedyna w swoim rodzaju, absolutnie nie do podrobienia. Ma indywidualne piętno i absolutnie niepodrabialny styl.