Рецензии на книги — Валентина Аксак

Паэтычную кнігу Валянціны Аксак “Дзікая сліва” можна назваць працягам папярэдняй ”Ружоўніцы”. Ці не асноўнымі героямі гэтых кніг з’яўляецца бацькоўскі сад і матчыны кветнікі.

Новая кніга напісана цалкам вольным вершам – верлібрам. Прычым, калі ў ранейшых кнігах верлібр паэткі хутчэй быў падобны да паэтычнай прозы, то цяпер ён стаў надзвычай лаканічным і часам нагадвае японскую паэтычную традцыю, дакладней паэтычную форму – хоку і танка. У такіх вершах ужо не апавядаецца нейкая гісторыя і не малюецца шматпланавы малюнак. У іх – нечаканая думка, раптоўнае пачуццё, графічны малюнак з некалькіх рысаў, пробліск успаміну.

ЗМЕНА ЖАНРУ

Смерць – гэта калі кіно ператавараецца ў фатаграфію.

І яшчэ адно адрозненне “Дзікай слівы” ад ранейшых кніг паэткі – яна вельмі асабістая. Тут практычна няма…