Барыс Пятровіч — о писателе

Предложить изменения

Адна з самых незвычайных кніг, што я чытала апошнім часам. Бо гэта і не раман, і не зборнік апавяданняў, але цікавая дзённікава-мастацкая кніга.

Барыс Пятровіч вырашыў занатаваць адзін месяц свайго жыцця. І адбылося гэта ў далёкім 1993 годзе. Для мяне далёкім, бо я ў той год толькі нарадзілася. Але ж занатаваў пісьменнік студзень, і да майго нараджэння заставалася яшчэ больш за паўгода... Але тым не менш было вельмі цікава пачытаць пра тое, што адбывалася ў год майго нараджэння ў Беларусі вачыма пісьменніка.

Кожны дзень студзеня 1993-га Барыс Пятровіч рабіў невялікую дзённікавую замалёўку, апісваў, што цікавага здарылася за гэты дзень у жыцці ці творчасці, у сям’і, на працы, дзяліўся гісторыямі пра пісьменнікаў, з якімі сустракаўся. Таксама ў гэты дзень ён пісаў кароткую прозу ў прыдуманых…

Атрымліваючы ў полацкім музеі беларускага кнігадрукавання літаратурную прэмію “Гліняны Вялес” Барыс Пятровіч у сваёй прамове выказаў думку, што пісьменнікі сталага ўзросту раней маглі жыць толькі на дывідэнтах ад напісанага раней. Да розных юбілеяў аўтара тое-сёе перавыдавалася, друкавалася ў розных анталогіях, калектыўных зборніках, хрэстаматыяў і чытанках. Цяпер такога няма, і беларускі пісьменнік, якога б сталага ўзросту ён не быў, мусіць пісаць і друкаваць новыя творы, каб не знікнуць з літаратурнага далягляду. Праўда, выходзяць яшчэ кнігі ў залатой серыі выдавецтва “Кнігазбор” з лепшымі творамі найбольш адметных айчынных мастроў слова. Але далёка не кожнаму пісьменніку ўдаецца ў гэтую серыі трапіць. А ўжо пра шматтомныя выбраныя сучасныя пісьменнікі даўно забыліся.

І таму кожная…